نمرود، شهر
نَمْرود، شهر
از پایتخت‌های آشور باستان. در زبان عِبری کالِح و در زبان آشوری کَلخو. پایتخت آشور نَصیر پال دوم (۸۸۴ـ۸۶۰پ‌م) بود. اعراب به آن‌جا نَمرود می‌گفتند. کلخو را توکولتی نینورتای اول (۱۲۲۴ـ۱۲۰۸پ‌م) ساخت و جمعیت بابِل را به آن‌جا تبعید کرد و اسکان داد. سِر آستِن هِنری لایارد در سال ۱۸۴۵ شهر نَمرود را کاوش کرد و پنداشت آن‌جا نینوا است. هُرمَزد رَسّام و سِر هِنری کْرِسویک راولینسون نیز با همان تصور کاوش‌ها را تا ۱۸۵۱ ادامه دادند. سر ماکس ملووان، و دیوید اوتس پس از کاوش‌های ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۳ دریافتند که آن‌جا کلخو است و نه نینوا. مساحت ویرانه‌های شهر ۳۵۷ هکتار است. الگوی طراحی کَلخو بین‌النهرینی بود و ساختار شهر عبارت بود از زیگورات مرکزی، معابد خدایان، بازار، بخش مسکونی شهر، ارک شهر، کاخ‌های سلاطین و حصار و پادگان شهر. خیابان اصلی شهر از دروازۀ اصلی شهر آغاز می‌شد و پس از گذر از بازار به میدان شهر و زیگورات می‌رسید. دیوارهای کاخ‌های کَلخو با نقوش برجسته و نقاشی‌ها و کتیبه‌هایی آراسته شده‌اند که از مهم‌ترین اسناد تاریخ و هنر بین‌النهرین باستان هستند. کَلخو بر ساحل رود دجله قرار دارد.