نوبت
نوبت
یکی از انواع هفدهگانه لحن موزون در موسیقی قدیم ایران و نیز نوع اول از تصانیف نُهگانه که به آن نوبت مرتب نیز میگفتند و شامل چهار قسمت بود: ۱. قول؛ ۲. غزل ۳. ترانه؛ ۴. فروداشت (← نوبت_مرتب). در گذشته نوازندگان در دربار خلفا به انتظار مینشستند تا نوبت به هنرنمایی آنان برسد. بعدها بهمرور زمان واژۀ نوبت، بهجای مجری موسیقی به برنامۀ موسیقی اطلاق شد.