نوبختی، ابومحمد حسن بن موسی ( ـ ۳۰۰ تا ۳۱۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نوبَختی، ابومحمد حسن بن موسی ( ـ‌۳۰۰ تا ۳۱۰ق)
متکلم و مؤلف شیعی. خواهرزادۀ ابوسهل نوبختی بود. کتاب معروف فِرَقُ‌الشیعه منسوب به اوست. با ناقلان و مترجمان کتب فلسفی مذاکره می‌کرد. بیش از ۴۰ اثر در فهرست‌ها به نام وی ذکر شده است. از آثارش: الآراءُ و الدِیانات؛ الرَّدُ علی فِرَقِ‌الشیعه ما خَلَا الاِمامیّه؛ الجامِعُ فی‌الامامَة؛ اَلْمُوضِحُ فی حروبِ امیرالمؤمنین (ع)؛ الرَّدُ علی‌المنجِمین؛ الرَّدُ علی اهل‌المنطق؛ فی خبرِالواحدِ والعمل به؛ الرد علی اصحاب التَّناسُخ و الغُلاة.