نور، شهرستان
| نور، شهرستان | |
|---|---|
| استان | مازندران |
| بخش | مرکزی، چمستان و بلده |
| جمعیت | ۱۰۵,۸۹۴ نفر (۱۳۸۵ش) |
| موقعیت | جنوب دریای خزر، جنوب غربی شهرستان محمودآباد، غرب و شمال شهرستان آمل و استان تهران (شهرستان‌های شمیرانات و کرج)، و شرق شهرستان‌های چالوس و نوشهر |
| نوع اقلیم | در جلگۀ ساحلی معتدل و مایل به گرم و نیمه‌مرطوب - در کوهستان‌های مرکزی و جنوبی آن معتدلِ مایل به سرد تا سرد |
| شهر ها و آبادی های مهم | چمستان، رئیس کلا، بلده، تاکر، پیل، کجور، و رویان (علمده) |
نور، شهرستان
شهرستان نسبتاً وسیعی در مرکز استان مازندران، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش‌های چمستان و بلده، با مرکزیت اداری شهر نور. از شمال به دریای خزر، از شمال شرقی به شهرستان محمودآباد, از شرق و جنوب به شهرستان آمل و استان تهران (شهرستان‌های شمیرانات و کرج)، و از غرب به شهرستان‌های چالوس و نوشهر محدود است. به غیر از دشت ساحلی نسبتاً پهناوری که نواحی شمالی آن را تشکیل داده است، بقیۀ اراضی این شهرستان، به‌ویژه بخش‌های جنوبی، کوهستانی و متشکل از کوه‌هایی مرتفع است؛ از آن جمله: آزادکوه (۴,۳۵۵ متر)، خرسرک، رستم‌چال، اولِج، گرگ، ماه، ایوار، سیاه‌سنگ، و تتارستاق که ارتفاع همگی آن‌ها بالاتر از ۳هزار متر است. رودخانه‌های هراز، گلندرود، لاویج‌رود، رستم‌رود، و شیرین‌رود آن را مشروب می‌کنند. اقلیم جلگۀ ساحلی این شهرستان معتدل و مایل به گرم و نیمه‌مرطوب و اقلیم کوهستان‌های مرکزی و جنوبی آن معتدلِ مایل به سرد تا سرد، از نظر بارندگی جزو نواحی نیمه‌مرطوب تا نیمه‌خشک، و جمعیت آن ۱۰۵,۸۹۴ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از چمستان، رئیس کلا، بلده، تاکر، پیل، کجور، و رویان (علمده). راه ساحلی نوشهر به محمودآباد و نور به چمستان و آمل و نیز راه سیاه‌بیشه به بلده و آمل راه‌های اصلی آن است و توأم با راه‌های فرعی و روستایی شبکۀ راه‌های زمینی این شهرستان را تشکیل می‌دهند. شهرستان نور، بخشی از رویان قدیم بوده است و فرمانداران کجور آن را اُستَندار (استان‌دار) می‌نامیدند. معروف‌ترین امرای رویان پادوسبانان بوده‌اند.