نون و القلم
نون وَ الْقَلَم
رمانی به فارسی، از نوع رمان تمثیلی، به‌شیوۀ راوی دانای کل (← راوی)، با زاویۀ دید بیرونی، نوشتۀ جلال آل احمد در ۱۳۴۰ش. آل احمد در جهت آفرینش رمان ایرانی، به سرچشمه‌های ادبی بومی برمی‌گردد و فرم افسانه‌های کهن را برای بیان یک موضوع اجتماعی معاصر به‌کار می‌گیرد. او در این رمان به عللِ شکست نهضت‌های سیاسی در سال‌های پس از جنگ دوم جهانی می‌پردازد و نظریۀ خود، نفی حکومت‌ها و شهادت‌طلبی برای احقاق حق را مطرح می‌کند.