نیروی هسته ای قوی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نیروی هسته‌ای قوی (strong nuclear force)
یکی از چهار نیروی بنیادی[۱] طبیعت. سه نیروی دیگر عبارت‌اند از نیروی گرانشی[۲] یا گرانی[۳]، نیروی الکترومغناطیسی[۴]، و نیروی هسته‌ای ضعیف[۵]. نیروی هسته‌ای قوی را نخستین‌بار فیزیک‌دان ژاپنی، هیدکی یوکاوا[۶]، در ۱۹۳۵ توصیف کرد. این نیرو از همۀ نیروهای دیگر قوی‌تر است، و اثرگذاری آن محدود به فواصل بسیار کوتاه درون هسته‌های اتمی، از مرتبۀ ۱۳-۱۰ سانتی‌متر، است. این نیرو کوارک[۷]ها را به‌صورت هادرون[۸] در کنار هم نگه‌می‌دارد و موجب بستگی بین پروتون[۹]ها و نوترون[۱۰]ها در هستۀ اتم می‌شود. ذرۀ حامل نیروی هسته‌ای قوی را گلوئون[۱۱] می‌نامند. گلوئون‌ها بر هشت نوع‌اند. جرم و بار همۀ آن‌ها صفر است.

 


  1. fundamental force
  2. gravitational force
  3. gravity
  4. electromagnetic force
  5. weak nuclear force
  6. Hideki Yukawa
  7. quark
  8. hadron
  9. proton
  10. neutron
  11. gluon