نیروی کوریولیس
نیروی کوریولیس (Coriolis force)
در مکانیک کلاسیک، نیروی فرضي یا شبه نیرویی که گوستاو ـ گاسپار کوریولیس[۱]، مهندس و ریاضی‌دان فرانسوی قرن ۱۹، آن‌را در ۱۸۳۵ توصیف کرد. کوریولیس روشن ساخت که هرگاه قوانین معمولی نیوتونیِ حرکت اجسام برای چارچوب مرجعی به‌کار روند، لازم است نیروی لختی را در معادله‌های حرکت منظور کرد که برای چرخش پادساعت‌گرد چارچوب مرجع در سمت راست جهت حرکت جسم، و برای چرخش ساعت‌گرد در سمت چپ آن اثر می‌کند. اثر نیروی کوریولیس انحراف مسیر ظاهری جسمی است که درون دستگاه مختصات چرخانی حرکت می‌کند. جسم در واقع از مسیر خود منحرف نمی‌شود، بلکه به‌علت حرکت دستگاه مختصات چنین به‌نظر می‌رسد.
- ↑ Gustave-Gaspard Coriolis