نیریز، شهرستان
| نیریز، شهرستان | |
|---|---|
| استان | فارس |
| بخش | مرکزی، قطرویه، پشتکوه، و آبادۀ طشک |
| جمعیت | ۱۰۷,۴۰۶ نفر(۱۳۸۵ش) |
| موقعیت | جنوب شهرستان‌های بوانات و خاتم (استان یزد)، جنوب غربی و غرب شهرستان سیرجان (استان کرمان)، شمال شهرستان‌های داراب و استهبان، و شرق شهرستان‌های شیراز و ارسنجان |
| نوع اقلیم | معتدل و خشک |
| شهر ها و آبادی ها | قطرویه، مُشگان، آباده طشک، تم شولی، کوشکک، نصرآباد، و هُرگان |
نِیْریز، شهرستان
منطقه‌ای نسبتاً وسیعی در شرق استان فارس، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش‌های قطرویه، پشتکوه، و آبادۀ طشک، با مرکزیت اداری شهر نیریز. از شمال به شهرستان‌های بوانات و خاتم (استان یزد)، از شمال شرقی و شرق به شهرستان سیرجان (استان کرمان)، از جنوب به شهرستان‌های داراب و استهبان، و از غرب به شهرستان‌های شیراز و ارسنجان محدود است. نواحی جنوبی و شمال شرقی و شمالی آن را کوه‌های نسبتاً بلندی همچون کوه وَل (۳,۲۷۰ متر)، کوه مُشگان یا معدن (۳,۰۸۵ متر)، و کوه چاه چک (۲,۸۰۱ متر) فراگرفته است و نواحی غربی آن به دریاچۀ بختگان منتهی می‌شود. شهرستان نیریز جزو نواحی خشک ایران و فاقد رودخانه‌ای مهم است و آب آن از قنات و چاه‌های متعددی تأمین می‌شود. اقلیم این شهرستان معتدل و خشک و جمعیت آن بالغ بر ۱۰۷,۴۰۶ نفر است (۱۳۸۵ش). مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارت‌اند از قطرویه، مُشگان، آباده طشک، تم شولی، کوشکک، نصرآباد، و هُرگان. راه شیراز به سیرجان، راه هرات به نیریز و نیز راه ارسنجان به نیریز از راه‌های اصلی آن است.