نیوکاسل، ویلیام (ح ۱۵۹۳ـ۱۶۷۶)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

نیوکاسِل، ویلیام (ح ۱۵۹۳ـ۱۶۷۶)(Newcastel, William)

نيوکاسِل، ويليام

(ملقب به: دوک اولِ نیوکاسل) سیاستمدار سلطنت‌طلب انگلیسی. در دورۀ جنگ‌های داخلی[۱] انگلستان از فرماندهان نیروهای سلطنت‌طلب، و از اشخاص ادیب‌پرور این کشور بود. در کالج سنت جان[۲] در کیمبریج درس خواند. پس از اعلان جنگ از سوی چارلز اول[۳] در ۱۶۴۲، فرماندهی چهار استان شمالی انگلیس را برعهده گرفت و پس از تصرف یورکشر[۴]، شهر یورک[۵] را محاصره کرد و لُرد فرفکس[۶] را از این شهر بیرون راند. تزلزل وی در رهبری جنگ‌های هفت‌ساله موجب استعفای او شد. در ۱۶۴۴ مدتی در هامبورگ اقامت گزید و سپس به پاریس رفت. پس از برقراری مجدد حکومت سلطنتی در انگلیس، به کشورش بازگشت و بیشتر اموالش را پس گرفت. از او چندین رساله و نوشتۀ طنز‌آمیز، و نیز ترجمه‌ای مشترک از یکی از آثار مولیر[۷]، برجا مانده است.

 


  1. Civil Wars
  2. St John’s College
  3. Charles I
  4. Yorkshire
  5. York
  6. Lord Fairfax
  7. Moliére