هارتمان، کارل (۱۸۴۲ـ۱۹۰۶)
هارتْمان، کارْل (۱۸۴۲ـ۱۹۰۶)(Hartmann, Karl)
فیلسوف آلمانی. در برلین بهدنیا آمد و در ۱۸۶۷ در رشتۀ فلسفه دانشنامۀ دکتری گرفت. الهیات هگل[۱] و شوپنهاور[۲] و شلینگ[۳] را در فلسفهاش آمیخت و در آن نقش آفریدگار و مشیت الهی را به ضمیر ناخودآگاه انسان داد. نخستین کتابش فلسفۀ ضمیر ناخودآگاه[۴] (۱۸۶۹) با اقبال فراوان روبهرو شد.