هارولد سوم
هارولد سوم (۱۰۱۵ـ۱۰۶۶م)(Harald III)
(به نروژی هارالد سوم هاردرادا[۱]) پادشاه نروژ (۱۰۴۶ـ۱۰۶۶م). با سرکوب خشونت‌بار قبایل کوچک‌تر، سبب شد تا آن‌ها از لشکرکشی وی در تصرف دانمارک حمایت نکنند و این لشکرکشی به شکست انجامید. در ۱۵سالگی، همراه برادر ناتنی‌اش (قدیس) اولاف دوم[۲] علیه دانمارکی‌ها جنگید. پس از این جنگ، که در آن اولاف کشته شد، هارولد به روسیه گریخت و پس از چندی به خدمت امپراتور بیزانس[۳] درآمد. در ۱۰۴۵م به نروژ بازگشت و همراه با برادرزاده‌اش، ماگنوس اول[۴]، در سلطنت شریک شد. در ۱۰۴۷م، ماگنوس در جنگ با دانمارکی‌ها کشته شد و هارولد پادشاه نروژ شد. هارولد موفق شد کلیسای نروژ را از سلطۀ پاپ خارج سازد. در ۱۰۶۶م، به انگلیس لشکر کشید و در نبردی در استمفورد بریج[۵] از هارولد دوم، پادشاه انگلیس، شکست خورد و در حین نبرد کشته شد.