هجری تفرشی، محمدصادق (تفرش ح ۱۱۰۰ـ ری ۱۱۸۰ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هِجری تَفرِشی، محمّدصادق (تفرش ح ۱۱۰۰ـ ری ۱۱۸۰ق)

شاعر ایرانی. دانش‌های مقدماتی را در زادگاهش آموخت. سپس به اصفهان رفت و به فراگیری علوم معقول و منقول و ادب و عرفان پرداخت. از شاگردان مولانا محمدصادق اردستانی بود. چندی نیز به تعلیم و تربیت رضاقلی‌میرزا، فرزند نادر شاه، سرگرم بود، امّا از او آزار دید و مأمور مجاورت در مشهد رضوی شد. مقبره‌اش در بقعۀ حضرت عبدالعظیم حسنی است. در سرودن ماده تاریخ، غزل، رباعی، به‌ویژه مثنوی توانا بود. فرزندش میرزا ابوالقاسم تفرشی نیز هجری تخلص می‌کرد. از آثارش: مثنوی‌های آینۀ عبرت، گل و بلبل، سوز و گداز، صبانامه، هجران‌نامه و تأثیر اصل گوهر که با چند مثنوی دیگر از او، یک‌جا، به‌چاپ رسیده‌اند (تهران، ۱۳۵۰ش).