هذیل

هُذَیل

قبیلۀ قبایل عدنانی، از اعراب مضر، از اعقاب هذیل بن مدرکه بن الیاس، جد پانزدهم پیامبر اسلام (ص)، مرکب از تیره‌های بنوسعد، لحیان، بنوصاهله، و بنوسعید. عبدالله بن مسعود، صحابی معروف و علی بن حسین مسعودی از بنوصاهله بودند. خاندان بزرگ بنوسعید حله از نسل عبدالله بن مسعود بودند. هذیلیان پیش از اسلام در جوار طائف و آن قسمت از تهامه که مابین مکه و مدینه واقع است، سکونت داشتند. گروهی از مردم هذیل در کوه عروان، در اطراف طائف، به‌سر می‌بردند. بسیاری از هذیلیان، پس از ظهور اسلام در نقاط مختلف پراکنده شدند. جماعاتی از اینان در شمال افریقا سکونت دارند. شعرای این قبیله را در اصطلاح ادبیات عرب هذلیون می‌نامند.