هری هارلو
هری هارلو (1905-1981) (Harry Harlow)
| هری هارلو (Harry Harlow) | |
|---|---|
| زادروز |
فِرفیلد، آیووا 1905م |
| درگذشت | توسان، در جنوب شرقی آریزونا 1981م |
| ملیت | امریکایی |
| نام‌های دیگر | هری فردریک هارلو |
| تحصیلات و محل تحصیل | مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی دانشگاه استنفورد |
| شغل و تخصص اصلی | روان‌شناس |
| شغل و تخصص های دیگر | استاد |
| فعالیت‌های مهم | شناخته شده برای آزمایش‌های مربوط به جدایی مادر از کودک، نیازهای وابستگی، و انزوای اجتماعی که روی میمون‌های رزوس انجام داد، |
| گروه مقاله | روانشناسی و روانپزشکی |
| جوایز و افتخارات | در رتبۀ 26 برترین و مطرح‌ترین روان‌شناسان قرن بیستم- مدال هاوارد کروزبی وارن (1956)، مدال ملی علوم (1967) و مدال طلای بنیاد روانشناسی امریکا (1973). |
(با نام کامل: هری فردریک هارلو[۱]) روان‌شناس امریکایی که برای آزمایش‌های مربوط به جدایی مادر از کودک، نیازهای وابستگی، و انزوای اجتماعی که روی میمون‌های رزوس[۲] انجام داد، شناخته شده است. این آزمایش‌ها نشان از اهمیت مراقبت از کودک و همراهی با او در رشد شناختی و اجتماعی[۳] داشت. طبق گزارش منتشر شده در مجلۀ علمی انجمن روانشناسی امریکا[۴] در سال 2002، او در رتبۀ 26 برترین و مطرح‌ترین روان‌شناسان قرن بیستم قرار گرفته است.
هری هارلو در 31 اکتبر 1905 در فِرفیلد[۵]، آیووا[۶] متولد شد و دو برادر بزرگ‌تر و یک برادر کوچک‌تر از خودش داشت. او پس از یک سال بودن در کالج رید[۷] در پورتلند[۸]، اورگون[۹]، از طریق آزمون استعدادهای خاص پذیرفته شد و به دانشگاه استنفورد[۱۰] راه یافت. هارلو در 1924 وارد استنفورد و متعاقب آن، دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی شد و به طورمستقیم تحت نظر کالوین پری استون[۱۱]، رفتارگرای حیوانات و والتر ریچارد مایلز[۱۲] قرار گرفت که همه تحت نظارت لوئیس ترمن[۱۳] بودند. او بیشتر تحقیقات و آزمایش‌هایش را در دانشگاه ویسکانسین-مدیسون[۱۴] انجام داد. اِبراهام مازلو[۱۵]، روان‌شناس انسان‌گرا[۱۶] نیز در دورۀ کوتاهی آن‌جا با او کار کرد. آزمایش‌های هارلو بحث برانگیز بود، چرا که در آن‌ها به جای مادران واقعی برای نوزادان میمون‌ها، از مادرانی مصنوعی و بی‌جان از جنس سیم و پارچه استفاده می‌کرد. هر نوزاد میمون به مادر مصنوعی خاص خود وابسته و علاقه‌مند می‌شد، صورت منحصر به فردش را شناسایی می‌کرد و آن را بر دیگر مادران مصنوعی ترجیح می‌داد. هارلو تصمیم گرفت بررسی کند که نوزادان میمون‌ها مادر مصنوعی بدون لباس را ترجیح می‌دهند یا با لباس را. برای این آزمایش، او نوزادان را همراه با یک مادر پوشیده با لباس و یک مادر بدون لباس که سیم‌هایش مشخص بود، تحت دو وضعیت قرار داد. در یک وضعیت، مادر بدون لباس یک بطری غذا در دست داشت و مادر بالباس، بطری غذا همراه نداشت. در وضعیتی دیگر، مادرِ بالباس بطری غذا در دست داشت و مادرِ بدون لباس هیچ چیزی به همراه نداشت.
نتایج نشان داد زمانی كه غذا توسط مادر سیمی به بچه میمون‌ها داده می‌شود، آن‌ها مادر نرم و پارچه ای را ترجیح می دهند و بیش از 15 ساعت در روز را با آن می‌گذراندند. در عوض تنها یك ساعت (و بیشتر در موقع غذا) پیش مادر سیمی می‌روند. این آزمایش مشخص کرد كه راحتی تماس در مقایسه با شیردهی و تغذیه، از اهمیت بسیار بیشتری در رشد واكنش‌های عاطفی برخوردار است. هارلو تفاوت‌های رفتاری را بین میمون‌هایی که با مادر جایگزین و مادر معمولی بزرگ شده بودند، مشاهده کرد. او به این نتیجه رسید که محرومیت دائمی مخرب است. محرومیت زودهنگام مادرانه منجر به آسیب عاطفی می‌شود، اما در صورتی که دلبستگی تا قبل از پایان دورۀ بحرانی شکل گیرد، تأثیر آن می‌تواند در میمون‌ها کم شود و نوزاد میمون دوباره بهبود یابد. او همچنین در آزمایش بعدی‌اش، نوزادان میمون‌ها را به مدت 24 ماه در اتاق‌های انزوا دور از مادرشان نگه داشت که این امر باعث بروز آشفتگی‌ها و اختلالات شدیدی در آن‌ها شد.میمون‌ها در آزمایش‌های او از مهر و محبت مادری محروم بودند، که این امر به‌طور بالقوه منجر به اختلالی می‌شود که انسان‌ها به عنوان اختلالات هراس[۱۷] نام می‌برند.
بسیاری از آزمایش‌های هارلو اکنون چه به لحاظ ماهیت و چه توصیف خودش از آن‌ها غیراخلاقی و بی‌رحمانه شمرده می‌شود. (هر چند حقایقی را روشن کرد که تأثیرات عمیقی بر درک ما از رشد کودک به‌جا گذاشت.) برخی محققان (و از جمله یکی از دانشجوهای هارلو) اعلام کردند که آزمایش‌های هارلو عامل و سرآغازی برای جنبش آزادی حیوانات[۱۸] در امریکا بوده است. آزمایش هری هارلو بر روی میمون‌ها نشانگر این بود كه دلبستگی مادر فرزندی چیزی فراتر از نیاز به غذاست. آزمایش او اثبات كرد كه عشق برای رشد طبیعی كودک حیاتی است و محرومیت از آن، حتی گاهی به مرگ منجر می‌شود.
هارلو جوایز و افتخارات متعددی کسب کرد، از جمله: مدال هاوارد کروزبی وارن[۱۹] (1956)، مدال ملی علوم[۲۰] (1967) و مدال طلای بنیاد روانشناسی امریکا[۲۱] (1973). او در شهر توسان[۲۲]، واقع در جنوب شرقی آریزونا[۲۳]، درگذشت.
منابع:
- ↑ Harry Frederick Harlow
- ↑ rhesus monkeys
- ↑ social and cognitive development
- ↑ (American Psychological Association (APA
- ↑ Fairfield
- ↑ Iowa
- ↑ Reed College
- ↑ Portland
- ↑ Oregon
- ↑ Stanford University
- ↑ Calvin Perry Stone
- ↑ Walter Richard Miles
- ↑ Lewis Terman
- ↑ University of Wisconsin–Madison
- ↑ Abraham Maslow
- ↑ humanistic psychologist
- ↑ panic disorders
- ↑ animal liberation movement
- ↑ Howard Crosby Warren Medal
- ↑ National Medal of Science
- ↑ American Psychological Foundation
- ↑ Tucson
- ↑ Arizona