هستیا

هِسْتیا (Hestia)

هِسْتيا

در اساطیر یونان، الهۀ آتش کاشانه (همتای وِستای رومیان)؛ حامی خانه و بزرگ‌ترین دختر دو تن از تیتانها به نام‌های کرونوس و رئا. گاه او را تجسم زمین به‌منزلۀ مرکز عالم می‌دانستند و همتای دِمِتِر، الهۀ غلات، و کوبِلِه، الهۀ زمین، در اساطیر فریگیا بود. هستیا را اساساً در مقام الهۀ آتش کاشانه می‌پرستیدند اما در مقام الهۀ خانه نیز در بسیاری از دولت‌شهرها، در آتشکدۀ شهر که آتش آن را همواره روشن نگه می‌داشتند و پروتانئوم (تالار شهر) نامیده می‌شد، پرستندگان فراوان داشت. پروتانئوم مرکز گردهمایی قضات شهر بود و آن را پرستشگاه حاجتمندان می‌دانستند. اجتماعات کوچنده از آتشکدۀ شهر پیشین خود آتش برمی‌داشتند تا پرستشگاه جدیدی بنا کنند. در اسطوره‌ها آمده است که کرونوس، فرمانروای اعظم جهان، هستیا را هنگام تولد همچون برادرانش پلوتون و پوسیدون و خواهرانش هِرا و دمتر، بلعید، زیرا عقیده داشت که یکی از فرزندانش او را از قدرت ساقط خواهد کرد. زئوس، که او را پس از تولد پنهان کرده بودند، کرونوس را مجبور کرد که تا پیش از به‌دست‌گرفتن قدرت همۀ آن‌ها را بالا بیاورد. هنگامی که آپولون و پوسیدون از او تقاضای ازدواج کردند، هستیا سوگند خورد که باکره بماند، و زئوس او را به نظارت بر قربانی‌ها گماشت.

 

---