هشام بن عمار

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هشام بن عمار (153-245ق)

مفتی و مقری و محدث و خطیب و راوی ابوالولید مسلمی و عبدالله بن عامر دمشقی (از قراء‌ سبعه). در فصاحت و روایت و درایت شهرت داشته است. علم قرائت را از عراک بن خالد و ایوب بن تمیم و ولید بن مسلم و سوید بن عبدالعزیز فراگرفت. احمد بن یزید حلوانی و ابوعبید قاسم بن سلام از او نقل قرائت کرده‌اند. تألیف فضایل‌القرآن را به او منسوب داشته‌اند.