هلنیسم
هِلِنیسْم (Hellenism)
فرهنگ و آرمان‌ها و نحوۀ زندگی یونانیان باستان در دوران کلاسیک. معمولاً در وهلۀ نخست به فرهنگ آتن و شهرهای تابع آن در عهد پریکلس[۱] اطلاق می‌شود. همچنین به آرمان‌هایی گفته می‌شود که نویسندگان و متفکران بعدی از یونان باستان الهام گرفتند. برخلاف عبری‌گرایی[۲] که مبتنی‌بر اخلاق ریاضت‌کشانه و یکتاپرستی عهد عتیق بود، در معنای برخورداری از لذت‌های دنیوی و آزادی و عشق به زندگی به‌کار می‌رود. دوران هلنی با غلبۀ اسکندر مقدونی بر آتن در قرن ۴پ‌م پایان یافت، ولي به دنبال آن تمدن هلنیستی[۳] آمد.