همزمانی
هَمزمانی (روانشناسی)(synchronicity)
اصطلاحی در فراروانشناسی[۱] و از مفاهیم اصلی در نظریۀ کارل یونگ[۲]، روانپزشک سوئیسی برای توجیه برخی از پدیدههای فراهنجار[۳] و دیگر پدیدههای ابهامآمیز، نظیر پیشگویی و طالعبینی. طبق نظر یونگ، بین برخی مسائل هیچ رابطۀ علّی وجود ندارد؛ مثل دو فکر مشابه در زمانی واحد بین دو فرد که در مکانهای مختلف قرار دارند یا رویایی بدشگون و رویداد مرتبط با آن. در ضمن این رخدادها کاملاً هم تصادفی نیستند. اما بین این رخدادهای کموبیش همزمان، نوعی همزمانی معنیدار وجود دارد، به نحوی که نشاندهندۀ ظهور عملی ادراک مربوط به فرآیندهای الگویی در ناخودآگاه جمعی[۴] است.