همونگ
هَمونْگ (Hmong)
از اقوام ساکن در ارتفاعات جنوب‌شرقی آسیا. عمدتاً کشاورزان کوه‌پایه‌ای‌اند و برنج و غلات کشت می‌کنند و خوک پرورش می‌دهند. بسیاری از آنان نیز به کشت خشخاش برای به‌دست‌آوردن تریاک مشغول‌اند. جمعیت آنان را از ۱.۵ میلیون تا ۵میلیون نفر تخمین زده‌اند و بیشتر آنان در چین ساکن‌اند. هرچند هنوز به باورهای سنتی خود، عمدتاً مبتنی‌بر آیین دائو[۱]، پایبندند، اما بسیاری از آنان به مسیحیت گرویده‌اند. زبانشان به خانوادۀ زبانی چینی ـ تبتی تعلق دارد. نام‌های مئو[۲] یا میائو[۳]، که گاه برای اشاره به همونگ‌ها به‌کار می‌رود، توهین‌آمیز به‌حساب می‌آیند. سازمان مرکزی اطلاعات (سیا)[۴] همونگ‌های لائوس را، به دلیل مکان استراتژیک سکونت‌شان، درخلال جنگ ویتنام تقویت می‌کرد تا علیه همسایگان ویتنامی خود وارد عمل شوند. پس از شکست امریکا در ویتنام (۱۹۷۵)، حکومت جدید لائوس تلاش کرد که همونگ‌ها را به دلیل طرفداری از امریکا نابود کند و در این کار از سلاح‌های شیمیایی علیه آنان استفاده کرد. همونگ‌های پناهنده به تایلند نیز به‌زور به کشور خود بازگردانده شدند؛ در این زمان حدود ۱۰۰هزار نفر از همونگ‌ها کشته شدند. همونگ‌ها لباس‌هایی ویژه می‌پوشند و از جواهرات نقره‌ای پرزرق‌وبرق استفاده می‌کنند. در روستاهایشان درون‌همسری[۵] رواج دارد. ورودشان به آسیای جنوب شرقی نسبتاً متأخر است و به‌دنبال گریز از آزار حاکمان چین و حرکت به سمت جنوب صورت پذیرفت. امروز همونگ‌ها در چین (گویجو[۶]، یون‌نان[۷]، هونان[۸]) لائوس، تایلند، ویتنام و میانمار (برمه) زندگی می‌کنند. شمار اندکی از آنان نیز به امریکا مهاجرت کرده‌اند و در آن‌جا کشاورزانِ آمیش[۹] آنان را به‌عنوان کارگر زراعی و نیز برای گلدوزی استخدام کرده‌اند.