همیلتون، الگزاندر (۱۷۵۷ـ۱۸۰۴)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

هَمیلْتون، اَلْگزانْدِر (۱۷۵۷ـ۱۸۰۴)(Hamilton, Alexander)

هَميلْتون، اَلْگزانْدِر

سیاســتمدار امریکایی. در تصویب قانون اساسی با حکومت مرکزی قدرتمند، مؤثر بود و نخستین وزیر خزانه‌داری شد (۱۷۸۹ـ۱۷۹۵). رهبری حزب فدرالیست را برعهده داشت و با رأی ‌ندادن به آرون بِر[۱] و حمایت از تامس جفرسون[۲] در انتخاباتِ ریاست جمهوریِ ۱۸۰۱ نفرت بِر را برانگیخت و با او دوئل کرد، همیلتون زخمی شد و روز بعد درگذشت. همیلتون عضو کنوانسیون قانون اساسی[۳] ۱۷۸۷، حامی جدّی ناحیۀ ثروتمند شهرنشین امریکا، خواستار از سرگیری روابط با بریتانیا، و بی‌اعتماد به فرانسۀ انقلابی بود. طولی نکشید که در هیئت دولت با جفرسون، وزیر امور خارجه، درافتاد. همیلتون طرفدار تمرکز قدرت و جفرسون مخالف او بود؛ او به برتری پول و دارایی و جفرسون به مردم‌سالاری اعتقاد داشت. همیلتون تبعۀ بریتانیا و زادۀ جزیرۀ نویس[۴]، واقع در هند غربی[۵]، بود. تا آغاز انقلاب امریکا در کینگز کالج[۶]، واقع در نیویورک سیتی[۷] درس خواند. با درجۀ سروانی خدمت کرد. منشی و آجودان جورج واشینگتن[۸] (۱۷۷۷ـ۱۷۸۱) و عضو کنگرۀ مهاجران[۹] بود (۱۷۸۲ـ۱۷۸۳)، سپس در نیویورک به وکالت پرداخت. در روزنامۀ فدرالیست[۱۰] با جیمز مدیسون[۱۱] و جان جِی[۱۲] همکاری داشت. برای تصویب قانون اساسی بر افکار عمومی اثر گذاشت. در مقام نخستین وزیر خزانه‌داری، طرفدار بانک ملی و طراح نظام حمایت‌کنندۀ صنایع داخلی بود، که بعدها به اولین نظام تعرفۀ حمایتی کشور تبدیل شد. به‌رغم اختلاف با جفرسون، نفرتش از بِر بیشتر و بسیار سرنوشت‌ساز بود.

 


  1. Aaron Burr
  2. Thomas Jefferson
  3. Constitutional Convention
  4. Nevis
  5. West Indies
  6. King’s College
  7. New York City
  8. George Washington
  9. Continental Congress
  10. Federalist
  11. James Madison
  12. John Jay