هم ترازخواهان
هَمتَرازخواهان (Levellers)
اعضای جنبشی سیاسیِ تندرو در انگلستان، فعال از ۱۹۴۶ تا ۱۹۴۷ پس از پایان نخستین جنگ داخلی آن کشور. رهبری این جنبش را جان لیلبرن[۱] و سِر جان وایلدمن[۲] (ح ۱۶۲۱ـ۱۶۹۳) در دست داشتند که هر دو از ثروتمندان فعال در عرضه تجارت بودند. اما این جنبش برای طبقات متوسط و پایین نیز جذابیت داشت و در میان نظامیان هم پشتیبانانی یافت. همترازخواهان خواستار گسترش حق رأی در انتخابات پارلمان، تساهل مذهبی، اصلاحات قانونی، از میان برداشتن عُشریههای پرداختی به کلیسا، انحصارات تجاری، و مالیاتهای داخلی بودند. همچنین، خواهان تشکیل پارلمان در دورههای دوساله بودند زیرا به باور آنها هرگونه قدرتی از آنِ مردم بود. این برنامه در قالب منشوری موسوم به توافقنامۀ مردمی[۳]، که در جریان مباحثات پاتنی[۴] در اکتبر ۱۶۴۷ به شورای عمومی ارتش پیشنهاد شد، نمود یافت ولی ژنرالهای ارتش این توافقنامه را رد کردند. هدفهای همترازخواهان را به راحتی نمیتوان از هم تفکیک کرد؛ آنان اساساً فردگرا بودند، برخلاف حفّارانِ[۵] جمعگرا که جنبش کمدوامتری در همین دوره بود.