هنرستان عالی موسیقی
هنرستان عالی موسیقی
شعبۀ موزیک مدرسۀ دارالفنون در ۱۲۹۷ش به وزارت معارف پیوست و «مدرسۀ موزیک» نام گرفت؛ در ۱۳۰۷ش به مدرسۀ موسیقی دولتی، سپس به مدرسۀ موسیقار و در ۱۳۱۳ش به «هنرستان موسیقی» تغییر نام داد و نهایتاً با افزودن یک دورۀ عالی به آن، «هنرستان عالی موسیقی» یا «کنسرواتوار تهران» نام گرفت. تا ۱۳۲۵ش، سال‌هایی که علینقی وزیری ریاست هنرستان را برعهده داشت، موسیقی ایرانی نیز آن‌جا تدریس می‌شد ولی در زمان تصدی دیگران، برنامۀ هنرستان به موسیقی هنری غرب اختصاص یافت. از ۱۳۲۵ش تا زمان پایان فعالیت این هنرستان (بهمن ۱۳۵۷)، برنامۀ کار آن به آموزش موسیقی هنری غرب اختصاص یافت. مدیران این هنرستان از ۱۳۰۰ تا ۱۳۵۷ عبارت‌اند از غلامرضا مین‌باشیان (۱۳۰۰ـ۱۳۰۷)، علینقی وزیری (۱۳۰۷ـ۱۳۱۳)، غلامحسین مین‌باشیان (۱۳۱۳ـ۱۳۲۰)، علینقی وزیری (۱۳۲۰ـ۱۳۲۵)، پرویز محمود (۱۳۲۵ـ۱۳۲۸)، روبیک گریگوریان (۱۳۲۸ـ۱۳۳۱)، حشمت سنجری (۱۳۳۱)، شمس‌الدین بهبهانی (۱۳۳۱)، بهاءالدین بامشاد (۱۳۳۱ـ۱۳۳۵)، گیتی امیرخسروی (۱۳۳۵ـ۱۳۳۸)، غلامحسین غریب (۱۳۳۹ـ۱۳۵۱)، یوسف یوسف‌زاده (۱۳۵۱ـ۱۳۵۳)، علی رهبری (۱۳۵۳ـ۱۳۵۵) و قاسم طالب‌زاده، ابراهیم روحی‌فر، شریف لطفی (۱۳۵۵ـ۱۳۵۷).