هنوم
هِنّوم (Hinnom)
درهای در غرب و جنوب بیتالمقدس (اورشلیم). بهسبب پرستش خدایان بیگانه در آن و اجرای مراسمی مانند قربانی کردن کودکان برای مولَک[۱] در توفَت[۲]، که در وادی بنی هنوم بود، در کتاب مقدس[۳] از آن به بدی یاد شده است. در ادبیات جدیدتر یهود به «گِهنّوم[۴]» موسوم شد و در عهد جدید[۵] یونانی «گِهِنّا[۶]» نام گرفت. از آنجا که در دورههای بعد محل سوزاندن مزبله شد، در صحيفۀ اشعیا[۷] و عهد جدید همچون نمادی از آتش دوزخ به کار رفته است. در قرآن کریم بهصورت «جهنم» آمده است.