هورون
هورون (Huron)
(یا: ویاندوت[۱]؛ در فرانسه به معنای «موی زِبر در سر») از اقوام سرخپوست امریکایی. در قرون ۱۶ و ۱۷ در نزدیک دریاچههای هورون، ایری[۲] و اونتاریو[۳] زندگی میکردند. هورونها اتحادی تجاری با فرانسویها تشکیل داده بودند و تا زمانی که از ۱۶۴۸ تا ۱۶۵۰ آیروکوییها کنترل تجارت خز را از آنها گرفتند به این اتحاد ادامه دادند. اخلافِ باقی مانده از هورونها امروز در کِبِک[۴] و اوکلاهما[۵] زندگی میکنند. زبان آنها به خانوادۀ زبانی آیروکویی[۶] تعلق دارد. هورونها عمدتاً کشاورز بودند و ذرت، لوبیا، کدو و تنباکو میکاشتند و برای کمک به معیشت خود از صید ماهی، و تا حد کمتری شکار، استفاده میکردند. چندین خانوادهای که از طریق نیای مادری مشترکی به یکدیگر پیوند میخوردند، در خانههای بزرگ در روستاهای نیمه دایمی بهسر میبردند که عموماً برای محافظت حصارکشی شده بودند. هورونها به چندین طایفه تقسیم میشدند که در رأس هریک از آنها رئیسی منتخب از زنان قرار داشت. رؤسای طایفههای مختلف شورای روستا را تشکیل میدادند. روستاها در دستههایی با هم متحد شدند و این دستهها در کنفدراسیونی گرد میآمدند، که شامل چهار دسته، ازجمله دستههای خرس[۷] و آهو[۸] و صخره[۹] و طناب[۱۰]، بودند و در کنارشان چند روستای کوچکتر در حدود ۱۶۰۰ کنفدراسیون هورون را تشکیل دادند تا بتوانند در مقابل آیروکوییها از خود دفاع کنند. پس از آنکه آیروکوییها در۱۶۵۰ آنها را پراکندند، بقایای هورونها با تیونونتاتی[۱۱]ها دست اتحاد دادند و به نام ویاندوت معروف شدند. در ۱۷۹۴، سرخپوستان ویاندوت و متحدانشان از ژنرال آنتونی وین[۱۲] در «نبرد فالن تیمبرز[۱۳]» شکست خوردند و پس از این شکست ناچار شدند که حدود دو سوم از اوهایوی امروزی را واگذار کنند. هورونها عموماً پاپوش، پیراهن، شلوارک، لُنگ و ساقپوش ساختهشده از پوست آهوی سیاه شده میپوشیدند. حاشیۀ لباسشان غالباً قرمزرنگ بود، بهخصوص پس از آن که لباس سیاه بهتدریج جای پوست آهوی سیاه را گرفت. نمادهای طایفهای و دیگر نشانههایشان غالباً به رنگ سرخ در زمینۀ سیاه نقاشی میشد. از تیغهای رنگشدۀ جوجه تیغی و پوست رنگشدۀ تزیینی گوزنهای موس[۱۴]، وسیعاً استفاده میشد.