هوشبر
هوشْبَر (anaesthetic)
دارویی برای ایجاد بی‌حسی موضعی یا بی‌هوشی عمومی. در آن حالت بیمار احساسی در برابر محرک‌ها ندارد. بی‌هوشی ممکن است براثرِ اختلال عصبی هم روی دهد. از زمان اولین جراحی موفق روی بیماری که در ۱۸۴۶ با اِتِر بی‌هوش شد، پیشرفت‌ها در زمینۀ افزایش ایمنی و کنترل بی‌هوش‌کردن متمرکز شده است. برای سادگی بیشتر فرآیند بی‌هوش‌کردن، ممکن است قبل از استفاده از هوشبر داروی خواب‌آور نیز به بیمار داده شود. شدت و مدت بی‌هوشی به‌دقت کنترل می‌شود. هرگاه بی‌هوشی عمومی ضروری نباشد، مثلاً در زایمان، جراحی‌های کوچک و جراحی‌های سالخوردگان، از دیگر شیوه‌های موجود استفاده می‌کنند. مادۀ موضعی را می‌توان برای پوست یا بافت‌های سطحی به‌کار برد. در این‌صورت، عامل بی‌حسیِ موضعی ممکن است به بافت‌های زیر پوست، در محلی که قرار است درمان شود، یا به عصب تزریق شود. بی‌حس‌کنندۀ نخاعی، مانند اِپیدورال، در بافت‌های اطراف نخاع تزریق و سبب بی‌حسیِ بخش پائینی بدن می‌شوند. در بین ۵هزار بیمار ۲۰ تا ۴۰ساله، تقریباً یک نفر به‌سبب عمل جراحی قبلی به هوشبرها حساسیت نشان می‌دهد و اگر متخصص بی‌هوشی (هوشبری) سریعاً این امر را تشخیص دهد، اثر سوئی درپی نخواهد داشت.