هولتس، آرنو (۱۸۶۳ـ۱۹۲۹)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
آرنو هولتس

هولْتْس، آرنو (۱۸۶۳ـ۱۹۲۹)(Holtz, Arno)

شاعر و رمان‌نویس آلمانی. با کتاب هنر[۱] (۱۸۹۱) خود نظریۀ اصولی مشهور طبیعت‌گرایی را تدوین کرد. طبق این نظریه، هنر باید تا سرحد امکان به طبیعت نزدیک باشد و وظیفه‌ی هنرمند این است که فاصله‌ی بین چیزی که ساخته و طبیعت را تا جای ممکن کم کند. بر همین مبنا، هولتس با همکاری یوهان اشْلاف[۲] (۱۸۶۲ـ۱۹۴۱) با رمان بی‌روح بابا هملت[۳] (۱۸۸۹) و نمایش‌نامۀ به عمد بی‌شکلِ خانوادۀ سلیکه[۴] (۱۸۹۰)، به شور و هیجان «زندگی طبیعی» پرداخت. او همچنین با منظومۀ نوگرایانه‌اش، فانتازوس[۵] (۱۸۹۸)، بار دیگر به شعر غنایی روی آورد؛ و از ضرب آهنگ درونی در برابر اوزان بی‌معنای قدیمی دفاع کرد (انقلاب در شعر غنایی[۶]، ۱۸۹۹). هولتس از ادبیان تاثیرگذار دوره‌ی خود بود و 9 بار نیز نامزد جایزه‌ی نوبل شد، اگرچه از دریافت آن بازماند.



  1. Die Kunst
  2. Johannes Schlaf
  3. Papa Hamlet
  4. Die Famille Selicke
  5. Phantasus
  6. Die Revolution de Lyrik