هوندوراس

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
هوندوراس
نام فارسی هونْدوراس
نام لاتین Honduras
نظام سیاسی جمهوری چندحزبی با یک مجلس قانون‌گذاری
جمعیت ۸,۲۱۵,۳۱۳  نفر
موقعیت  امریکای مرکزی
پایتخت تگوسیگالپا
تراکم نسبی (نفر در کیلومتر مربع) ۷۳
رشد سالانه (درصد) ۲.۶
شهرهای اصلی  تگوسیگالپا، سان ‌پدرو سولا، لالیما، اِل پروگرسو، چولوما، لاسیبا، دانلی، کومایاگوا، سیگواتپکه
زبان اسپانیایی
مساحت (کیلومتر مربع) ۱۱۲,۴۰۰

هونْدوراس (Honduras)

نمايي از شهر تگوسيگالپا، پايتخت هوندوراس
نمايي از شهر تگوسيگالپا، پايتخت هوندوراس
نمايي از شهر تگوسيگالپا، پايتخت هوندوراس

موقعیت. جمهوری هوندوراس در امریکای مرکزی و در ساحل دریای کارائیب[۱] جا دارد. اقیانوس آرام و اِل ‌سالوادور از جنوب و جنوب شرقی؛ گواتمالا از غرب و شمال غربی؛ و دریای کارائیب از شمال آن را در میان گرفته‌اند. مساحت این کشور ۱۱۲,۴۰۰ ‌کیلومتر مربع و پایتخت آن شهر تگوسیگالپا[۲] است.

سیمای طبیعی. غیر از نوار ساحلی دریای کارائیب در شمال و نوار ساحلی اقیانوس آرام در جنوب، دیگر نواحی این کشور را کوه‌های آند[۳] امریکای مرکزی دربر گرفته است. نوار ساحلی دریای کارائیب که درازای آن به ۶۴۰ کیلومتر می‌رسد، جلگۀ آبرفتی حاصل‌خیزی است که درّه‌های ژرف رودخانه‌های کوکو[۴] ـ در مرز نیکاراگوا ـ پاتوکا[۵]، سیکو[۶]، آگوان[۷] و اولوآ[۸] آن را قطع کرده‌اند. خطوط ساحلی این قسمت از بریدگی‌ها و مرداب‌های ساحلی بسیاری چون لاگونا دِ کاراتاسکا[۹] و جزایر و جزیرک[۱۰]های ساحلی چندی مانند ایزلاس دِ لا باهیا[۱۱] و جزیره‌های یوتیلا[۱۲]، روآتان[۱۳] و گواناخا[۱۴] تشکیل شده است. ناحیۀ کوهستانی کشور هوندوراس دارای منشأ آتشفشانی است و بخشی از کوه‌های آند امریکای مرکزی به‌شمار می‌آید. کوه‌هایی چون کوردیرا دِل مرندون[۱۵]، کوردیرا نومبر دِ دیوس[۱۶]، پاتوکا و کوردیرا انتره ریوس[۱۷] و نیز بلندترین نقطۀ کشور، کوه سِلاک[۱۸] با ارتفاع ۲,۸۵۰ ‌‌متر، در همین بخش قرار دارند. نوار باریک و پَست ساحلی اقیانوس آرام با درازای ۶۴ کیلومتر در جنوب کشور و در ساحل خلیج فونسِکا[۱۹] قرار دارد و جزیرک تیگره[۲۰] در آب‌های ساحلی، متعلق به این سرزمین است. این کشور به هجده دپارتمان (استان) تقسیم شده و شهرهای مهم آن عبارت‌اند از تگوسیگالپا، سان ‌پدرو سولا[۲۱]، لالیما[۲۲]، اِل پروگرسو[۲۳]، چولوما[۲۴]، لاسیبا[۲۵]، دانلی[۲۶]، کومایاگوا[۲۷]، و سیگواتپکه[۲۸]. اقلیم هوندوراس مدارگانی[۲۹] است و ارتفاعات مرکزی آن از شرایط اقلیمی مطلوب‌تری برخوردارند. میانگین دمای سالانۀ نواحی داخلی کشور ۲۱ درجۀ سانتی‌گراد است و جلگه‌های ساحلی گرم‌تر و مرطوب‌ترند؛ میانگین دمای سالانۀ آن به ۲۷ درجۀ سانتی‌گراد می‌رسد و ماه‌های آبان تا اردیبهشت‌ فصل خشک و کم‌باران آن است. میانگین دمای شهر تگوسیگالپا در دی‌ماه ۱۹ درجۀ سانتی‌گراد، در تیرماه ۲۳.۳ درجۀ سانتی‌گراد و میانگین بارندگی سالانۀ آن ۱,۶۲۱ میلی‌متر است. ۴۸ درصد از سطح کشور هوندوراس زیر پوشش گیاهی قرار دارد. نواحی کوهستانی از جنگل‌های بلوط و کاج پوشیده شده و جلگه‌ها و نواحی گرم‌تر و خشک‌تر، زیر پوشش علف‌های ساوانایی قرار دارند. مرداب‌ها و نوار ساحلی را جنگل‌های نخل و کرنا فراگرفته است و خرس، آهو، میمون، گرگ، کایوت، شیرکوهی، جگوار، پلنگ، انواع خزنده و پرنده و موجودات دریایی حیات وحش آن را تشکیل می‌دهند.

اقتصاد. حدود ۴۰ درصد از نیروی کار کشور هوندوراس را کشاورزان و دامداران تشکیل داده‌اند و موز و قهوه عمده‌ترین محصول صادراتی آن محسوب می‌شوند. ذرت، حبوبات، برنج، مرکبات، نخل روغن و آناناس از فرآورده‌های مصرف داخلی این کشورند. بسیاری از مردم هوندوراس از کمبود غذا و سوءتغذیه رنج می‌برند. این کشور از لحاظ منابع زیرزمینی، به‌ویژه کانی‌هایی چون سرب، روی، نقره، طلا، قلع، آهن و زغال، غنی است که البته هنوز استحصال نشده‌اند. صنایع سبکی چون تولید اثاث منزل، منسوجات، کفش، مواد شیمیایی، سیمان، و نوشابه فعالیت‌های صنعتی آن را تشکیل می‌دهند و از ۴میلیون هکتار اراضی جنگلی آن، ۷.۵ میلیون متر مکعب چوب برداشت می‌شود.

حکومت و سیاست. نظام جمهوری چندحزبی با یک مجلس قانون‌گذاری بر هوندوراس حاکم است. دورۀ ریاست جمهوری آن چهار سال است و ۱۲۸ نمایندۀ کنگرۀ ملی نیز برای چهار سال برگزیده می‌شوند.

مردم و تاریخ. جمعیت هوندوراس ۸,۲۱۵,۳۱۳  نفر است (۲۰۱۱) و تراکم نسبی آن به ۷۳ نفر در کیلومتر مربع می‌رسد. رشد سالانۀ جمعیت این کشور ۲.۶ درصد است و مستیسو[۳۰]ها ۹۰ درصد از جمعیت آن را تشکیل می‌دهند. تقریباً ۵۲ درصد از مردم این کشور در شهرها زندگی می‌کنند و زبان رسمی آنان اسپانیایی است. هوندوراس در روزگار قدیم از مراکز مهم تمدن مایا[۳۱] بوده است. کریستف کلمب در ۱۵۰۲ این سرزمین را کشف کرد و اسپانیایی‌ها در ۱۵۲۲، پس از زد و خوردهای خونین با سرخ‌پوستان امریکا[۳۲]، نخستین ماندگاه‌های خود را در آن‌جا تأسیس کردند. در ۱۸۲۱ از اسپانیا جدا شد و به مکزیک پیوست و در ۱۸۳۱ به استقلال کامل رسید.

 


  1. Caribbean Sea
  2. Tegucigalpa
  3. Andes
  4. Coco
  5. Patuca
  6. Sico
  7. Aguan
  8. Ulua
  9. Laguna de Caratasca
  10. islet
  11. Islas de La Bahia
  12. Utila
  13. Roatan
  14. Guanaja
  15. Cordillera del Merendon
  16. Cordillera Nombre de Dios
  17. Cordillera entre Rios
  18. Celaque
  19. Fonseca
  20. Tigre
  21. San Pedro Sula
  22. La Lima
  23. El Progreso
  24. Choloma
  25. La Ceiba
  26. Danli
  27. Comayagua
  28. Siguatepeque
  29. tropical
  30. Mestizoe
  31. Maya
  32. Amerindians