واژه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

واژه

در اصطلاح دستور زبان، کوچک‌ترین واحد معنی‌دار و مستقل زبانی که از یک یا چند تکواژ تشکیل شده باشد و در جمله استقلال معنایی و آوایی و املایی داشته باشد. واژه در ساختمانِ واحدِ بالاتر، یعنی گروه، به‌کار می‌رود. واژه یا کلمه از نظر ساخت به ساده، مرکب، مشتق، مشتق مرکب تقسیم می‌شود. ساده مثلِ «درخت»، مرکب مثل: «کتاب‌فروش»، مشتق مثلِ «دفترچه»، مشتق مرکب مثلِ «دانشنامه»، و از نظر معنا به اسم، صفت، قید، فعل، ضمیر، حرف، شبه‌جمله قابل تقسیم است.