وحیدیان کامکار، تقی (مشهد ۱۳۱۳ش)

تقی وحیدیان کامکار;
زادروز	مشهد ۱۳۱۳ش;
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	دانشنامه دکتری در ۱۳۵۰، از دانشگاه تهران
شغل و تخصص اصلی	محقق
شغل و تخصص های دیگر	مولف
آثار	دستور زبان عامیانه فارسی و بررسی های تازه در دستور زبان فارسی (۱۳۴۲)؛ وزن و قافیه شعر فارسی (۱۳۶۷)؛ بررسی منشا وزن شعر فارسی (۱۳۷۰)؛ نوای گفتار در فارسی (۱۳۵۷)
گروه مقاله	ادبیات فارسی
جوایز و افتخارات	استاد نمونه دانشگاه فردوسی در ۱۳۸۲

محقّق، مؤلف، و استاد دانشگاه. پس از تحصیلات ابتدایی وارد هنرستان صنعتی شد. به‌سبب علاقۀ زیاد به ادبیات فارسی تغییر رشته داد و دیپلم ادبی گرفت. سپس به معلمی پرداخت. در ۱۳۳۶ در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی وارد دانشگاه مشهد شد. هم‌زمان با تحصیل در دورۀ کارشناسی و بالاتر به نوشتن مقاله‌های مختلف ادبی و کارهای پژوهشی نیز می‌پرداخت. در این ایام از محضر استادانی چون سید احمد خراسانی، دکتر غلامحسین یوسفی، و دکتر فیاض بهره‌ها برد. تذکرۀ شاعران مشهد و دستور زبان عامیانه محصول تلاش و پژوهش این سال‌های اوست. در ۱۳۴۸ در رشتۀ زبان‌شناسی همگانی دانشگاه تهران پذیرفته شد و دانشنامۀ دکتری خود را در ۱۳۵۰، از دانشگاه تهران گرفت. وحیدیان در ۱۳۵۲ به عضویت هیئت علمی دانشگاه جندی‌شاهپور (شهید چمران) اهواز درآمد و سال‌ها به تدریس در آن‌جا اشتغال داشت. سپس با مرتبۀ استادی به دانشگاه فردوسی مشهد منتقل شد. در ۱۳۸۲ استاد نمونۀ دانشگاه فردوسی شد. در این سال‌ها علاوه بر تدریس، مشاغل اجرایی متفاوتی چون مدیریت گروه زبان و ادبیات فارسی، معاونت و ریاست دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید چمران، و سردبیری مجلات آن‌جا را به‌عهده داشته است. همچنین سردبیر مجلۀ دانشکدۀ ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد بوده است. از وی حدود ۸۰ مقاله در مجلات مختلف به‌چاپ رسیده است. از آثار اوست: دستور زبان عامیانۀ فارسی و بررسی‌های تازه در دستور زبان فارسی (۱۳۴۲)، وزن و قافیۀ شعر فارسی (۱۳۶۷) بررسی منشأ وزن شعر فارسی (۱۳۷۰) نوای گفتار در فارسی (۱۳۵۷).