ورزش های شکار گروهی
ورزش‌های شکار گروهی (field sports)
شکار، تیراندازی و ماهی‌گیری سنتی که مطابق مقررات قانونی و عرف اجتماعی برگزار می‌شوند. نگرانی از خساراتی که این فعالیت‌ها به حیوانات وارد می‌کنند هر روز افزایش می‌یابد. این نگرانی به‌خصوص در مورد شکار روباه ابراز شده است. اصطلاح «ورزش‌های شکار گروهی» به فعالیت‌هایی خاص اطلاق می‌شود. منظور از شکار دنبال کردن صید با سگ تازی است؛ مانند شکار روباه، گوزن و خرگوش. در نوعی دیگر از شکار، خرگوش‌ها را برای آزمودن مهارت سگ‌ها صید می‌کنند. ماهی‌گیری منحصر به گرفتن ماهی‌های قزل‌آلا و آزاد با استفاده از حشرات مصنوعی است. تیراندازی فعالیتی سازمان‌یافته است که در آن باقرقره‌ها، کبک‌ها و قرقاول‌های پرورش یافته به همین منظور برای هدف‌گیری رها می‌شوند. عامل مشترک در همۀ این‌گونه ورزش‌ها هزینۀ بالا و تشریفات خاص آن‌هاست. شکار با سگ‌های شکاری سالیانه باعث مرگ کمابیش ۲۰هزار روباه، ۲۰۰ گوزن، ۶هزار خرگوش و ۷۰۰ سمور می‌شود. در بریتانیا سالانه ۱۵ میلیون پرنده شکار می‌شوند (۱۹۹۸).