وزارت بازرگانی

وزارت بازرگانی
نام فارسی	وزارت بازرگانی
نوع کاربری	وزارتخانه‌
سال تاسیس	۱۳۵۳ش
دفتر مرکزی(مقر)	تهران
علت تاسیس / تشکیل	فراهم‌کردن موجبات توسعه و بهبود امور بازرگانی کشور

وزارت بازرگانی

وزارتخانه‌ای با هدف فراهم‌کردن موجبات توسعه و بهبود امور بازرگانی کشور. وظایف این وزارتخانه پیش از آن توسط «وزارت فواید عامه»، «وزارت فواید عامه و فلاحت و تجارت»، «وزارت اقتصاد ملّی»، «ادارۀ کلّ تجارت» و «وزارت تجارت» انجام می‌شد. از ۱۳۲۰ش «وزارت بازرگانی و پیشه و هنر» به‌وجود آمد. در ۱۳۲۶ وزارت اقتصاد ملّی تأسیس، و در ۱۳۳۵ به دو وزارتخانۀ «بازرگانی» و «صنایع و معادن» تقسیم شد. در ۱۳۳۶ «وزارت گمرکات و انحصارات» شکل گرفت و ادارۀ گمرک به آن اضافه شد. در ۱۳۴۰ این وزارتخانه منحل و جزئی از وزارت بازرگانی شد و ادارۀ کل گمرک نیز به وزارت بازرگانی پیوست. از ۱۳۴۱ وزارت بازرگانی و وزارت صنایع و معادن ادغام و «وزارت اقتصاد» تأسیس شد. در ۱۳۵۳ وزارت اقتصاد با وزارت دارایی یکی شد و «وزارت امور اقتصادی و دارایی» پدید آمد. همچنین، دو وزارتخانۀ بازرگانی و صنایع و معادن نیز جداگانه به انجام وظایف خود ادامه دادند. وظایف وزارت بازرگانی در سه بخش سیاست‌گزاری، برنامه‌ریزی و هدایت و هماهنگی امور بازرگانی است. سازمان‌های وابسته به این وزارتخانه عبارت‌اند از سازمان مرکزی تعاون کشور، انجمن بازرگانی ایران، سازمان بورس تهران، اتاق بازرگانی، سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان، صندوق ضمانت صادرات ایران، دفتر نمایندگی تام‌الاختیار تجاری، مناقصه‌گذاری، سازمان‌های چای، غلّه، قند و شکر (شرکت سهامی)، سازمان گسترش خدمات بازرگانی، سازمان بازرسی و نظارت بر قیمت و توزیع کالا، شرکت خدمات مهندسین مشاور ایران، شرکت سهامی بازرگانی دولتی ایران، شرکت سهامی فرش ایران، شرکت سهامی عام کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، شرکت توسعۀ صادرات ایران، شرکت نمایشگاه‌های بین‌المللی، گمرک ایران، مؤسسۀ مطالعات و پژوهش‌های بازرگانی، مرکز آموزش بازرگانی، مرکز امور اصناف و بازرگانان، مرکز ملّی شماره‌گذاری کالا و خدمات، و مراکز تهیه و توزیع کالا.