وزوانی

وِزْوانی

از گویش‌های غربی در مجموعۀ گویش‌های مرکزی ایرانی است که اهالی وزوان از توابع بیمه به آن سخن می‌گویند و از این رو به راجی و میمه‌ای بسیار نزدیک است. نشانۀ جمعه در وزوانی -ye پایانی است: maluye «گربه‌ها»، dotye «دخترها». در وزوانی /ab/ به ow تبدیل می‌شود، مثل: Sowz «سبز»، /b/ به /v/ تغییر یافته است مانند Valg «برگ»، vid «بید»، vârun «باران»؛ /r/ به /l/ تغییر یافته است: valg «برگ»، /j/ به /y/ و /ef/ و /af/ نیز به /ow/ تبدیل می‌شوند. برخی از واژه‌های وزوانی: dondo «زنبور»، kura «سگ»، marinjin «گنجشک و lülü «مطرب».