وستا (اسطوره)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

وِسْتا (اسطوره)(Vesta)

وِسْتا

در اساطیر روم، الهۀ[۱] خانه و کاشانه، همتای هستیا[۲] در اساطیر یونان. در رُم، آتش مقدس آرامگاه او در فوروم[۳] نماد روح جمعی بود و ۶ باکره‌های وستایی[۴] همواره آن را روشن نگه می‌داشتند. وستا پیوند نزدیک با لارس و پناتس[۵]، خدایان[۶] خانواده داشت؛ او همچنین الهۀ نانواها و الاغ‌هایی بود که سنگ‌های آسیا را می‌چرخاندند. جشن او، معروف به وستالیا[۷]، روز هشتم ژوئن برگزار می‌شد. بنابر روایات، نوما پومپیلیوس[۸]، شاه افسانه‌ای لاوینیوم[۹]، پرستش او را در روم رواج داد. آتش مقدس را آینئاس[۱۰]، پهلوان تروا[۱۱]یی، به اتفاق پنات‌ها از تروا به لاوینیوم آورده بود. براساس باورهای رایج، نوما پرستشگاه اصلی او را در فوروم ساخت.

 


  1. goddess
  2. Hestia
  3. Forum
  4. Vestal Virgins
  5. Lares and Penates
  6. gods
  7. Vestalia
  8. Pompilius
  9. Lavinium
  10. Aeneas
  11. Troy