وقار شیرازی، احمد (شیراز ۱۲۳۲ـ ۱۲۹۸ق)
وَقارِ شیرازی، احمد (شیراز ۱۲۳۲ـ ۱۲۹۸ق)
(متخلص به وقار) شاعر ایرانی. از ابتدا نزد پدرش، وصال شیرازی، به تحصیلات پرداخت. در خط ثلث و رقاع شکسته و نسخ استاد بود. در سفر به هندوستان، کتاب مثنوی مولوی را در مدت چهار ماه با خط خوش نوشت. از آثارش: دیوان وقار (تاریخ، ۱۳۴۸ش)؛ تاریخ چهارده معصوم؛ انجمن دانش، به سبک گلستان سعدی (تهران، ۱۲۹۰ق؛ شیراز، ۱۳۶۶ش)؛ تاریخ‌المعصومین؛ رموز‌الاماره که ترجمه و شرح نامۀ حضرت امیر(ع) به مالک اشتر است (شیراز، ۱۲۷۴ق)؛ عشرۀ کامله؛ شرح رباعیات محتشم کاشانی؛ مثنوی بهرام و بهروز (بمبئی، ۱۲۷۸ق)؛ مثنوی خضر و موسی (تهران، ۱۳۶۰ش)؛ قانون‌الصدارة؛ مرغزار؛ مجالس السنة و محافل‌الازمنه به سبک کشکول شیخ‌بهایی.