وقتیه مطلقه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

وقتیه مطلقه

در منطق قضیه‌ای که تنها در زمانی معین ضرورت دارد. مثل معروف و رایج آن این است: «وقتی که زمین بین ماه و خورشید حایل شود، ماه، بالضروره می‌گیرد یا منخسف می‌شود»؛ وجه تسمیۀ قضیه بر «وقتیه» هم همین امر است.