ولفرام فون اشنباخ

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

وُلفْرام فون اِشِنْباخ (ح ۱۱۷۰ـ ح ۱۲۲۰م)(Wolfram von Eschenbach)

شاعر آلمانی قرون وسطا. حماسۀ پارسیفال[۱] وی، که به‌سبب تعالی اخلاقی و قدرت تخیلی آن مشهور است، یکی از عمیق‌ترین آثار ادبی قرون وسطاست. ولفرام، که شوالیۀ تهی‌دستی اهل باواریا بود، ظاهراً نزد چند لرد سلسلۀ فرانکونیا[۲] خدمت کرد. آبِنْسْبرک[۳]، ویلدِنبرگ[۴] و وِرْتْهایْم[۵] از محل‌هایی است که در حماسه‌اش از آن‌ها نام می‌برد. همچنین مدتی در دربار لاندگراف هرمان اولِ[۶] تورینگن[۷] زیست، که در آن‌جا با، والتر فون در فوگلوایده[۸]، شاعر بزرگ غنایی قرون وسطا، آشنا شد. آثار بازماندۀ ولفرام، که همه نشانی از شخصیت اصیلش را با خود دارند، مشتمل بر هشت منظومۀ حماسی‌اند، ازجمله ترانه‌های صبحگاهی[۹]، در وصف وداع عاشقان در صبح؛ حماسۀ پارتسیفال؛ حماسۀ ناتمام ویلْهالْم[۱۰]، که داستان مبارز صلیبی ویلیام اورانژ[۱۱] را بیان می‌کند؛ و قطعاتی از حماسۀتیتورِل[۱۲]، که به داستان عشق غم‌انگیز زیگونه[۱۳] می‌پردازد. تأثیر ولفرام بر شاعران بعدی عمیق بود. در کنار هارْتْمان فون آوئِه[۱۴] و گوتفرید فون اشتراسبورک[۱۵]، از اعضای گروه سه‌نفرۀ شاعران بزرگ حماسی آلمانی علیای میانه[۱۶] به‌شمار می‌رود.

 


  1. Parsifal
  2. Franconia
  3. Abensberg
  4. Wildenberg
  5. Wertheim
  6. Landgrave Hermann I
  7. Thuringia
  8. Walther von der Vogelweide
  9. Dawn Songs
  10. Willehalm
  11. William of Orange
  12. Titurel
  13. Sigune
  14. Hartmann von Aue
  15. Gottfried von Strassburg
  16. Middle High German