ولف ـ فراری، ارمانو
ولف ـ فراری، ارمانو (1870ـ1948) Wolf-Ferrari, Ermanno
| ارمانو ولف ـ فراری Ermanno Wolf-Ferrari | |
|---|---|
| زادروز |
1870م |
| درگذشت | 1948م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | آهنگساز |
| آثار | اپرا چِنِرِنتولا (سیندرلا) (1900)، زن‌های فضول (1903)، quattro rusteghi (1906)، راز سوزانّا (1909)، جواهرات مادونا (1911)، عشق طبی (از روی مولیر، 1913)، عروس و داماد عاشق (1925)، جامۀ آسمانی (1927)، نیرنگ‌باز (از روی رام کردن زن سرکش شکسپیر، 1927)، بیوه‌زن ناقلا (1931)، Il campiello (1936)، مادام بوبا (از روی لوپه د وگا، 1939)، خدایان تِبای (1943)؛ کانتات‌ها La Sulamita و زندگی نو (از روی دانته، 1903) |
| گروه مقاله | موسیقی |
آهنگساز ایتالیایی. پدر آلمانی ولف ـ فراری، که نقاش بود، او را برای تحصیل هنر به رم فرستاد. اما او به موسیقی روی آورد و در مونیخ شاگرد یوزف راینبِرگر شد. در 1899 اوراتوریوی خود را به ونیز فرستاد و موفق شد آن را به اجرا درآورد، و در 1900 نخستین اپرای خود را به وجود آورد، که موفقیت آن با آثار صحنه‌ای دیگر نیز تکرار شد. بسیاری از اپراهای او نخستین‌‌بار در آلمان به صحنه رفتند، از جمله چند اثری که روح کمدی ونیزی قرن هجدهم را زنده می‌کردند. او در سال‌های 12ـ1902 مدیر هنرستان لیچِئو بِنِدِتّو مارچِلّو در ونیز بود. از جمله آثار او: اپرا چِنِرِنتولا (سیندرلا) (1900)، زن‌های فضول (1903)، quattro rusteghi (1906)، راز سوزانّا (1909)، جواهرات مادونا (1911)، عشق طبی (از روی مولیر، 1913)، عروس و داماد عاشق (1925)، جامۀ آسمانی (1927)، نیرنگ‌باز (از روی رام کردن زن سرکش شکسپیر، 1927)، بیوه‌زن ناقلا (1931)، Il campiello (1936)، مادام بوبا (از روی لوپه د وگا، 1939)، خدایان تِبای (1943)؛ کانتات‌ها La Sulamita و زندگی نو (از روی دانته، 1903). ارکستری کنسرتوی ویولن، سمفونی مجلسی برای سازهای زهی، بادی‌های چوبی، پیانو، و هورن (1901). موسیقی مجلسی کویینتت پیانو، تریوی پیانو، دو سونات ویولن و پیانو. آثار دیگر قطعه‌های ارگ؛ قطعه‌های ویولونسل؛ ستایش‌ها برای سوپرانو و پیانو.