ولکانش
وُلْکانِش (vulcanization)
فن سخت کردن[۱] لاستیک[۲]، براثر گرمایش[۳] و ترکیب شیمیایی آن با گوگرد[۴]. همچنین، این فرآیند لاستیک را محکمتر و کشسان[۵]تر میکند. اگر مقدار گوگرد در لاستیک به ۳۰ درصد افزایش یابد، محصولی جامد و غیر کشسان بهدست میآید که ابونیت[۶] نام دارد. بهجای گوگرد از عناصر گرانقیمتتری مانند سلنیوم[۷] و تلوریوم[۸] نیز برای ولکانش لاستیک و تولید فرآوردههایی خاص، ازجمله لاستیک اتومبیل، استفاده میکنند. مخترع امریکایی، چارلز گودیر[۹]، این فرآیند را در ۱۸۳۹ کشف کرد و در ۱۸۴۴ بهثبت رساند. برای افزایش سرعت این فرآیند، که از چند دقیقه برای قطعات کوچک تا یک ساعت یا بیشتر برای لاستیک خودرو متغیر است، از شتابدهنده[۱۰] استفاده میکنند. قطعات قالبی را همزمان در قالبهای گرم شکل میدهند و قطعات دیگر را در آب، هوای داغ یا در بخار ولکانیده[۱۱] میکنند.