ونوس
وِنوس (Venus)
در اساطیر روم، الهۀ[۱] عشق و زیبایی، همتای آفرودیت[۲] در یونان. پاتریسین[۳]ها (اشرافزادههای) روم ادعا میکردند که نسبشان به پسر او، آینئاس[۴] شاهزادۀ تروا[۵]یی، میرسد و در نتیجه او را در مقام حامی مردم روم مقدس میشمردند. ونوس را در مقام الهۀ پیروزی نظامی و حامی بهار نیز میپرستیدند. چندین معبد بزرگ در رُم، بهویژه معابد باشکوهی که دو امپراتور روم، سِزار[۶] در ۴۶پم و هادریانوس[۷] در ۱۳۵م، بنا کرده بودند، وقف ونوس بود. ونوس از قدیمیترین خدایان و احتمالاً الهۀ باغها بوده است. مراسم ونوس اروکینا[۸]، که در آغاز دومین جنگ پونی[۹] در ۲۱۸پم از سیسیل به روم راه یافت، حاکی از آن بود که او را با آفرودیت همانند میدانستند. در روم، او را با عناوینی نظیر اوبسکوئنس[۱۰]، پوستوُرتا[۱۱]، گِنِتریکس[۱۲] و ویکتریکس[۱۳] میپرستیدند.