وهابیت
وَهّابیت
از فِرَق اسلامی، تأسیس در ۱۱۴۳ق در نَجد، به‌دست محمد بن عبدالوهاب. مخالفان این فرقه، که نمی‌خواستند وهابیان را به پیشوای آنان، محمد، منسوب کنند، از این‌رو آنان را به نام پدر وی (عبدالوهاب) وهابی لقب دادند. محمد بن عبدالوهاب به کمک محمد بن سعود پس از غلبه بر قبایل نجد، ریاض را فتح و این شهر را پایتخت آل سعود کرد و وهابیت مذهب دولت (آل سعود) و مردم نجد و حجاز شد. وهابیان در ۱۲۱۶ق قبرستان بقیع و بارگاه ائمه (ع) و اصحاب پیامبر (ص) را تخریب کردند و پس از آن به قبور ائمه در کربلا و نجف نیز یورش بردند و بسیاری از شیعیان را کشتند. اینان براساس افکار ابن تیمیه منکر استغاثه و استعانت مسلمانان از ائمه و اولیا و پیامبر اکرم (ص) بودند و این کار را خلاف توحید می‌دانستند. به‌عقیدۀ وهابیان کسی نباید، جز به خدا، به هیچ‌یک از انبیا و اولیا متوسل شود، کسی نباید به‌قصد زیارت، قبر پیغمبر (ص) را لمس کند، دعا و نماز بخواند، نذر و طلب شفاعت کند و به او سوگند بخورد. نذر برای غیر از خداوند، زیارت قبور و ساختن گنبد و بارگاه بر آن‌ها و نیز تزیین قبرها به هر شکلی شرک است. آنان در فروع دین، مذهب حنبلی دارند و قرآن را قدیم می‌دانند. قشری‌گری، تکفیر و مباح‌دانستن خون مخالفان فکری خود از ویژگی‌های این فرقه است. وهابیت مذهب رسمی کشور عربستان سعودی است و در نواحی امیرنشین خلیج فارس نیز پیروانی دارد. بسیاری از طرفداران گروه تروریستی القاعده از پیروان این فرقه‌اند. آثار محمد بن عبدالوهاب، کتاب‌التوحید، کشف‌الشبهات، تفسیرالشهادة لااله‌الا‌الله، فضل‌الاسلام است.