وکالیز
وُکالیز (vocalise)
در موسیقی، یک اثر کنسرتی برای خواننده بدون کلام، که با یک یا چند حرف صدادار، معمولاً «آ»، خوانده میشود؛ این حروف قابلیت بسطیافتن روی وسیعترین گسترههای آوایی را دارند و امکان اجرای آوایی باز و بدون محدودیت را فراهم میسازند. از نمونههای آن عبارتاند از وکالیز برای سوپرانو و ارکستر[۱] (۱۹۱۲، بازنگری ۱۹۱۵) اثر راخمانینوف[۲] و باخیاناس برازیلِیراس شمارۀ ۵[۳] (۱۹۳۸ـ۱۹۴۵) اثر ویلا ـ لوبوس[۴]. سازهای الکتریکی مانند تِرمین[۵] و اوند مارتنو[۶] بهشیوۀ اجرای وکالیز بهکار گرفته میشوند، و نیز دارای قابلیتهای اضافی چندبرابرکردن صدا و وسعت بیشتر گسترۀ آواییاند.