وگویه، ملکیور (۱۸۴۸ـ۱۹۱۰)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
ملکیور وگویه

وُگوئه، مِلْکیور (۱۸۴۸ـ۱۹۱۰)(Vogüé, Melchior)

باستان‌شناس، دیپلمات و نویسندۀ فرانسوی. با دستگیری پدرش در جریان کودتای فرانسه، دیپلماسی را کنار گذاشت و بر روی فعالیت‌های باستان‌شناسانه تمرکز کرد. بسیار پرکار بود و هلاوه بر حوزه‌ی کاری خود، در ادبیات نیز تبحر داشت. برخی از آثار انتقادی او عبارت‌اند از بررسی آثار ایوان تورگنیف[۱] (۱۸۸۵) و ماکسیم گورکی[۲] (۱۹۰۵)، نویسندگان روسی، و، با دامنۀ گسترده‌تر، رمان روسی[۳] (۱۸۸۶) و نگاه‌های تاریخی و ادبی[۴] (۱۸۹۲). ازجمله رمان‌های اوست: مرده‌هایی که حرف می‌زنند[۵] (۱۸۹۹) و سفرنامه‌اش بهسوریه، فلسطین، کوه آتوس[۶] که در ۱۸۷۶ منتشر شد.

 


  1. Ivan Turgenev
  2. Maxim Gorky
  3. Le Roman russe
  4. Regards historiques et littéraires
  5. Les Morts qui parlent
  6. Syrie, Palestine, Mont Athos