ویارانه

ویارانه

(ویار: میل و هوس یا احساس اشمئزاز زن آبستن به غذایی که بوی آن به مشامش خورده است.) رسمِ فرستادنِ خوراکی به خانۀ زن آبستن، از طرف اقوام، به‌ویژه خانوادۀ زن. انواع خوراک پخته و سبزی‌های خوردنی یا ترشی و مانند آن‌ها را نوکر یا غلام‌بچۀ خانه به‌همراهِ کلفتی گیس سفید و بسیار فهم به خانۀ زن آبستن می‌بردند. پیرزن به‌شتاب رو در روی زن آبستن درپوش غذاها را برمی‌داشت و بی‌درنگ به خانه بازمی‌گشت، خانوادۀ داماد نیز به عوض در ظرف مقداری گل و شیرینی و سکه می‌نهادند و بازپس می‌فرستادند. ازجمله غذاهایی که به ویارانه فرستاده می‌شد: دلمۀ برگِ مو در بهار؛ کاهو و سرکه و گلپر؛ آش رشته، به‌ویژه هنگام ظهر؛ آش سماق و کوفته برنجی، به‌ویژه وقت حمام‌رفتن زن آبستن؛ کباب تنوری؛ چغارتمه؛ سیرابی گاو.