ویجینگر

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ویجَیَنْگَر (Vijayanagar)

پایتخت آخرین امپراتوری پهناور هندو در هند بین قرون ۱۴ و ۱۷م. واقع در کنار رود تونگابادرا[۱]، در جنوب هند. مملکت ویجینگر در دورۀ پادشاه سلحشور کریشنا دوا رایا[۲] (سلطنت ۱۵۰۹ـ۱۵۶۵) به اوج عظمت خود رسید. جمعیت شهر در آن زمان حدود ۵۰۰هزار نفر بود. پس از آن دوره، ویجینگر در معرض یورش‌های پیاپی ممالک مسلمانان دکن، یعنی احمدنگر، بیجاپورو گُلگنده، قرار گرفت. این مملکت را ‌هاریهارا[۳]ی اول (حک: ۱۳۳۶ـ۱۳۵۷م)، سرکردۀ جنگجویی از خاندان سانگاما[۴]، بنیاد نهاد و به‌دست برادرش بوکا[۵] (حک: ۱۳۴۴ـ۱۳۷۷م) و دِوارایا[۶]ی دوم (حک: ۱۴۲۲ـ۱۴۴۶م) در جنوب و شمال شرقی گسترش یافت. سلسلۀ سانگاما در ۱۴۸۵ به‌دست سالووا ناراسیما[۷] (حک: ۱۴۸۶ـ۱۴۹۱م)، فرماندار ایالتی، سرنگون شد. خاندان سالووا نیز جای خود را به خاندان تیلووا[۸] داد (ح ۱۵۰۵ـ۱۵۶۵). پس از شکست در نبرد تالیکوتا[۹] در ۱۵۶۵م، شهر ویجینگر ویران شد.

 


  1. Tungabhadra
  2. Krishna Deva Raya
  3. Harihara
  4. Sangama
  5. Bukka
  6. Devaraya
  7. Saluva Narasimha
  8. Tiluva
  9. Talikota