ویدرینگ، ویلیام (۱۷۴۱ـ۱۷۹۹)
ویدِرینْگ، ویلیام (۱۷۴۱ـ۱۷۹۹)(Withering, William)
| ویلیام ویدرینگ William Withering | |
|---|---|
| زادروز |
ولینگتون شراپشر ۱۷۴۱م |
| درگذشت | ۱۷۹۹م |
| ملیت | انگلیسی |
| تحصیلات و محل تحصیل | دانشکده پزشکی ادینبورگ |
| شغل و تخصص اصلی | پزشک |
| شغل و تخصص های دیگر | گیاه شناس و کانی شناس |
| آثار | در باب انگشتانه (۱۸۷۵)؛ طبقه بندی گیاه شناختی (۱۷۷۶) |
| گروه مقاله | پزشکی |
| جوایز و افتخارات | نام گذاری کانی ویدریت، کربنات باریوم، به افتخار او |
پزشک، گیاه‌شناس، و کانی‌شناس انگلیسی. دربارۀ داروی دیژیتالیس[۱] پژوهش می‌کرد. او این ترکیب را از گیاه انگشتانه[۲] به‌دست آورد و در ابتدا، آن را به‌منزلۀ دارویی مدر[۳] برای درمان خیز[۴] به کار برد. در ولینگتونِ[۵] شراپشر[۶] زاده شد و در دانشکدۀ پزشکی ادینبورگ[۷] درس خواند. از ۱۷۷۵، در بیرمنگام به طبابت مشغول بود و در آن‌جا، با عده‌ای از دانشمندان بزرگ عصر خود ملاقات کرد. بعدها پزشک بیمارستان عمومی بیرمنگام[۸] شد. او هم‌دلی خود را با انقلاب فرانسه در جمع ابراز می‌کرد و به‌همین سبب، در ۱۷۹۱، عده‌ای به خانۀ او حمله کردند. در ۱۷۷۵، پس از آن‌که با کاربرددیریتالیس پورپورا[۹] در درمان‌های سنتی گیاهی آشنا شد، به بررسی‌آن پرداخت. او مقادیر دقیقاً اندازه‌گیری‌شدۀ برگ خشک انگشتانه را برای درمان خیز به‌کار برد و احتمال مؤثربودن آن را در درمان بیماری‌های قلبی نیز مطرح کرد. اکنون این دارو به‌فراوانی در درمان نارسایی قلبی[۱۰] به‌کار می‌رود. در ۱۸۷۵، ویدرینگ اثرش را با نام در باب انگشتانه[۱۱] چاپ کرد. او براساس نظر لینه[۱۲]، گیاه‌شناس سوئدی، اثر دیگری با نام طبقه‌بندی گیاه‌شناختی[۱۳] (۱۷۷۶) نوشت که به کتابی مرجع تبدیل شد. کانی ویدریت[۱۴]، کربنات باریوم[۱۵]، به افتخار او نام‌گذاری شده و یادآور تلا‌ش‌های او در حوزۀ زمین‌شناسی است.