ویل، سیمون (۱۹۰۹ـ۱۹۴۳)
وِیْل، سیمون (۱۹۰۹ـ۱۹۴۳)(Weil, Simone)
(يا: وِي) بانوی نویسندۀ فرانسوی. در ۱۹۳۸، درپی تجربه‌ای عرفانی کاتولیکی فعال شد. جز مقالات، کتاب‌هایی از او، که بی‌عملی سیاسی را تبلیغ می‌کردند، ازجمله در انتظار خدا[۱] (۱۹۵۱)، نیاز به ریشه[۲](۱۹۵۲) و یادداشت‌ها[۳] (۱۹۵۶) پس از مرگش منتشر شدند. او در جنگ داخلی اسپانیا[۴] برای جمهوری‌خواهان کار کرد و در جنگ جهانی دوم مدت کوتاهی در لندن، محل زندگی‌اش، در خدمت ژنرال دوگل[۵]، رهبر فرانسۀ آزاد، بود. او که برای ابراز همدردی با مردم کشورش از خوردن مقدار غذایی بیشتری از جیرۀ آن‌ها در فرانسه خودداری کرده بود، براثر سوء تغذیه بیماری سل گرفت و در آسایشگاهی در اشفورد[۶] واقع در کِنت[۷] بستری شد و اندکی بعد درگذشت.