ویلروآ، فرانسوا دو نوویل (۱۶۴۴ـ۱۷۳۰)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ویلْروآ، فرانْسوا دو نوویل (۱۶۴۴ـ۱۷۳۰)(Villeroi, Francois de Neuville)

(ملقب به: دوک دو ویلروا[۱]) سرباز فرانسوی در خدمت لوئی چهاردهم. در جنگ‌های توسعه‌طلبانه در اواخر قرن ۱۷ و اوایل قرن ۱۸ جنگید. فرماندۀ نظامی شایسته‌ای نبود و درخلال جنگ جانشینی اسپانیا[۲]، در نبرد رامیه[۳] (۱۷۰۶) از دوکِ مارلبورو[۴] کاملاً شکست خورد. دوست و محبوب لوئی چهاردهم بود و از کودکی با او بزرگ شد. در ۱۶۹۳ او را مارشالِ فرانسه[۵] کردند، اما در هلند (۱۶۹۵ـ۱۹۶۹) نشان داد که فرماندهی بسیار نالایق است. در ایتالیا از اوژن فرانسوا، شاهزادۀ ساووا[۶] شکست خورد (۱۷۰۱) و به اسارت او درآمد. در اواخر عمرش فرماندار لیون[۷] بود.

 


  1. Duc de Villeroi
  2. War of the Spanish Succession
  3. Ramillies
  4. Duke of Marlborough
  5. Marshal of France
  6. Eugéne Francois, Prince of Savoy
  7. Lyons