ویلسون، جان (۱۸۰۴ـ۱۸۷۵)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ویلْسون، جان (۱۸۰۴ـ۱۸۷۵)(Wilson, John)

مبلّغ دینی و شرق‌شناس اسکاتلندی. برای پیشبرد اصلاحات اجتماعی در هند کوشید و تلاش‌هایش برای برچیدن تجارت برده و ممنوعیت عمل ساتی در آن کشور نتیجه‌بخش بود. بعدها به مقام معاونت دانشگاه بمبئی منصوب شد. ویلسون در لودر[۱] از توابع بِرویک[۲] به‌دنیا آمد، به‌قصد کسب مقام کشیشی کلیسای انگستان[۳]، در ادینبورگ[۴] تحصیل کرد، و در ۱۸۲۸ برای تبلیغ راهی هند شد. آثار او در حوزۀ شرق‌شناسی عبارت‌اند از دین پارسی[۵] (۱۸۴۳)؛ سرزمین‌های کتاب مقدس[۶] (۱۸۴۷)؛ هند در سه‌هزار سال پیش[۷] (۱۸۵۸).

 


  1. Lauder
  2. Berwick
  3. England
  4. Edinburgh
  5. The parsi Religion
  6. Land of the Bible
  7. India Three Thousand Years Age