ویلنوو، ژاک (۱۹۷۱)
ویلْنووْ، ژاک (۱۹۷۱)(Villeneuve, Jacques)
اتومبیل‌ران کانادایی و فرزند ژیل ویلنوو رانندۀ فرمول یک در ۱۹۹۵ با پیروزی در مسابقات جهانی ایندی کار[۱] و ایندیاناپولیس ۵۰۰[۲] آوازه یافت. دو سال بعد با رانندگی برای تیم ویلیامز[۳] به‌نام اولین اتومبیل‌ران کانادایی توانست قهرمان مسابقات قهرمانی فرمول یک[۴] رانندگان جهان شود. در ۱۹۹۹ ویلیامز را ترک کرد و به تیم بریتیش ـ امریکن رِیسینگ (بی اِی آر)[۵] پیوست. از دیگر افتخارات اوست: ۸۱بار شرکت در مسابقات جایزۀ بزرگ فرمول یک؛ یازده بار پیروزی در مسابقات جایزۀ بزرگ[۶] فرمول یک.