وین، ویلهلم (۱۸۶۴ـ۱۹۲۸)
وین، ویلْهِلْم (۱۸۶۴ـ۱۹۲۸)(Wien, Wilhelm)
فیزیک‌دان آلمانی. در زمینۀ تابش[۱] مطالعه می‌کرد و دست‌آوردش در این خصوص با نام قانون وین[۲] شهرت یافته است. بنا بر این قانون، طول موجی که در آن شدت تابش گسیل‌شده از جسم آرمانیِ در حال تابش به بیشینه می‌رسد، با دمای مطلق[۳] جسم نسبت معکوس دارد. این بدان معنی است که هرچه جسم داغ‌تر باشد، طول موج تابش گسیل‌شده از آن کوتاه‌تر می‌شود. او به‌سبب مطالعاتش در زمینۀ قوانین حاکم بر تابش گرمایی به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۱۱ دست یافت.